26 مستند ایرانی از بحران سوریه ساخته در این دو سال ساخته شده است، اما به غیر از سازندگان و سفارش‌دهندگان هیچ کدام از ایرانی‌ها آن‌ها را ندیده است. این واقعیت برخورنده‌ای برای همه معتقدان به آرمان‌های انقلاب است که کار رسانه‌ای را برای پیشبرد این آرمان‌ها انتخاب کرده است. واقعیتی که سرانجام قرار شده است با هماهنگی با معاونت سیما، کمی تغییر کند.

نمایش و پخش، مهمترین معضل جریان مستندسازی متعهد در همه این سال‌هاست. مستندها ساخته می‌شود، محلی برای نمایش و عرضه آنها وجود ندارد و تنها مرکزی که قرار است کارکرد این مستندها را از خیال به واقعیت تبدیل کند، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران با ناهماهنگی‌های مدیریتی، مستند را در کنار همه چارچوب‌های داستان‌زده این سال‌هایش نمی‌بیند.

جریان متعهد و نوظهور مستندسازی در سال‌های اخیر تک فریاد آرمانی انقلابی در اکثر نقاط بحرانی و جنگ‌زده دنیا بوده است. با وقوع جنگ سوریه، شاخک‌های این جریان به سمت سرزمین آشنای این سال‌های ایرانی‌ها، سرزمینی که دیگر محلی برای زیارت نبود، حساس شد و حاصلش ساخت 26 مستند از ماوقع سوریه بود.

سهیل کریمی، محسن اسلام‌زاده؛ سید محسن موسوی، احسان اصغرزاده، مهدی خالقی، محمد ساسان، سید علی فاطمی، رضا جعفری، حیدر سهیلی مستندسازان ایرانی هستند که در مورد سوریه مستند ساخته‌اند، خروجی آنها 26 مستند بوده است. این مهمترین نتیجه موج جدید جریان جوان و انقلابی مستندسازی در ایران است. اینکه حالا ما به موازات حضور سیاسی در بحرانی‌ترین نقطه دنیا، سوریه 10 مستندساز هم در آنجا داشته‌ایم. هر چند دوباره خودجوش و مردمی. بدون یک سیستم مدیریتی، اما نشانه‌ای درست و واقعی برای ارزیابی سیستم  مردمی فعالیت‌های انقلابی نسل جدید هنرمندان و اهالی رسانه در ایران.

حالا قرار است تلویزیون ایران با هماهنگی در راس مدیریت تلویزیون، 5 مستند از این مستندهای ساخته شده را انتخاب و روانه تلویزیون کند. این اتفاق قابل‌ توجهی برای جریان مستندسازی ایرانی است.این گزاره قطعی و حالا دیگر اثبات‌شده‌ای است:" تا زمانی که ارتباط بین مستندسازی و تلویزیون برقرار نشود مستندسازی نمی‌تواند بلند شود"

جزئیات دیگری از این اتفاق در روزهای آینده اطلاع‌رسانی می‌شود.