جرم و خشونت در حال حاضر به هنجار تبدیل شده و انگیزه غالب در کشور انتقام است. در استانها شبه نظامیان در حال کنترل اراضی هستند: بیشتر غرب جمهوری آفریقای مرکزی به دست گروه های آنتی بالاکا افتاده که در حال راندن جوامع اسلامی هستند در حالی که مبارزان سکا شمال شرق را کنترل می کنند. این منجر به که مهاجرت مسلمانان به مناطق امن شامل چاد، کامرون و بخش شرقی کشور شده است. خصوصا از ورود رئیس جمهور جدید کاترین سامبا-پانزا و دولتش. به ویژه اینکه وزیران او- جای اینکه به نیروهای شبه نظامی (چه سلکای سابق و چه آنتی بالاکا) گره خورده باشند- اغلب تکنوکرات هستند. همه این خطرات تقسیم بالفعل کشور در راستای خطوط مذهبی و خطرات بین گروه های مسلح و گروه های مشابه جدیدی که به زودی پدیدار می شوند را در پی دارد. همچنین نظرات اخیر رئیس جمهور درباره اهمیت عدالت برای آشتی، با توجه به جریان های دیگر جاری در قاره، مورد استقبال قرار گرفته است؛ برای برقراری نظم و قانون در بانگی اقداماتی شامل بازداشت برخی از نیروهای آنتی بالاکا به دست نیروهای حافظ صلح انجام شده است.

به هر حال چون خشونت در بانگی افزایش پیدا کرده و صلح بانان به ظرفیت مدیریت جمعیت و نظارت پلیسی بیشتری نیاز دارند، چیزی که نیروهای فرانسوی سانگاری و 5000 نیروی نظامی آفریقایی در ماموریت بین المللی حمایت از آفریقای مرکزی با هدایت آفریقایی (MISCA) هنوز ندارند. این منابع پلیسی باید سریعا، حتی قبل از اینکه از حکم نهایی سوال شود، مستقر شوند. نیروهای فرانسوی و نیروهای MISCA همچنین به استقرار در شهرهای مهم و کلیدی خارج در نانگی قبل از فصل بارانی ماه آوریل نیازمند هستند. بعلاوه نمی توان صبر کرد و منتظر شد تا دید تصمیم این امر با اتحادیه آفریقا است یا سازمان ملل. نیروهای بین الملل، تا زمانی که دولت انتقالی حاکمیت خود را تثبیت کند و مراکز استانها را از دست شبه نظامیان آزاد کند، به تسهیل ارائه کمک های بشر دوستانه به مناطق داخلی کشور نیاز دارند.

نیروهای فرانسوی و نیروهای MISCA کامیونهای حامل کمک های انسان دوستانه را در امتداد جاده های اصلی بین کامرون و بانجی مستقر کرده اند، اما در بیشتر بخشهای خارج از پایتخت کشور بی قانونی حاکم است. هر دو گروه آنتی بالاکا و مبارزان سکا مشغول کشتن شهروندان هستند، آنها باید خلع سلاح شوند. در چند ماه گذشته تمرکز قابل توجهی بر استقرار نیروهای برای پایان دادن به خشونت و فاجعه انسانی انجام شده اما تلاشهای جمهوری آفریقای مرکزی، مانند دیگر مناطق جنگ زده این قاره، قربانی ضعف اداری، کمبود ظرفیت و مبارزه شرکای بین المللی بر سر آن شده است.

دست MISCA از منابع و نیروها کوتاه و در همین حال اعزام هیات اروپایی مشکل شده است. در میان کشمکش بین اتحادیه آفریقا و سازمان ملل، زمانی که هر دو نیاز دارند تا با یکدیگر کار کنند، چه کسی مسئول حفظ صلح در آفریقای مرکزی است؟ بعضی از آنتی بالاکاها به قولی به فرانسوا بوزیزه(رییس جمهوری سابق جمهوری آفریقای مرکزی) و همراهانش در کامرون و فرانسه مرتبط اند.

روابط بین آنتی بالاکا و بوزیزه باید مورد بررسی قرار گیرد و در صورت اثبات این امر اقدامات مناسب باید انجام شود مانند در نظر گرفتن تحقیقات جنایی. چون برخی از سربازان سابق به صفوف آنتی بالاکا پیوسته اند و به مسلمانان حمله می کنند، ضروری است نیروهای امنیتی جمهوري آفريقاي مرکزي (CAR) که به تدریج بازسازی شده اند، به طور کامل مورد بررسی و نظارت قرار بگیرند. آموزش بلند مدت و قابل توجه، ظرفیت سازی توسط بازیگران بین المللی و بررسی سابقه نیروهای امنیتی دولت مورد نیاز است. اصلاحات در بخش امنیتی باید در راس امور قرار بگیرد، آن هم پس از تجزیه تحلیل دقیق تلاشهایی که قبلا شکست خورده.

روابط بین جوامع مسلمان و مسیحی به طور چشمگیری بدتر شده، اخیرا نماینده ای از شورای ملی انتقالی، بعد از اینکه درخواست تجدید نظر در محکومیت خشونت علیه مسلمانان را مطرح کرد، در بانگی به ضرب گلوله کشته شد. آنتی بالاکاها، با انگیزه پاک سازی نژادی، به محله های مسلمان را حمله کرده اند. برای مثال، به محض ورود شبه نظامیان آنتی بالاکا، در محله های بربراتی و نولا آنها فروشگاه هایی را که مالکانشان مسلمان هستند تخریب کردند. نیروهای بین الملل نیازمند استفاده از تمام نیروی لازم برای متوقف کردن این حملات هستند. این بر وجود  نیروهای حافظ صلح دلالت می کند. مخصوصا مردم چاد که در صف سلکاها قرار دارند متهم به همدستی در خشونت های این گروه هستند که این امر نقل و انتقالات نیروهای تحت فرمان سازمان ملل را پیچیده می کند.

اقدامات برای بازسازی اعتماد بین جوامع ضروری است. «امام» اسقف اعظم و نمایندگان دیگر کلیساهای مسیحی در بانگی از نزدیک با یکدیگر کار کرده اند اما این فقط محدود به پایتخت می شود. گفتگوی ادیان و تلاش برای آشتی باید در سطح توده مردم شروع شود و با حمایت دولت انتقالی و حامیان بین المللی جمهوري آفريقاي مرکزي در استانها گسترش یابد. در این مرحله عدم وجود سیاستمداران برجسته در تلاش های آشتی جویانه بسیار نگران کننده است. همانطور که سامباپانزا گفته نظارت بر حقوق بشر با گزارش کردن در دسترس عموم و تحقیقات برای آشتی ضروری خواهد بود. اخیرا یک گور دسته جمعی در اردوگاه دسته جمعی در اردوگاه سابق در کمپ سلکا در بانگی پیدا شده، مسئولین این امر باید شناخته شوند و پاسخگو دهند. اقتصاد همچنین به مرمت فوری نیاز دارد. توسعه اقتصادی یک هدف بلند مدت است اما در جمهوري آفريقاي مرکزي نیازمند این است که در مرکز تلاشهای بین المللی باشد.

فروپاشی این کشور تا حد زیادی ناشی از دهه ها بی توجهی فساد است. شاخصهای اقتصادی و اجتماعی آفریقای مرکزی در قاره آفریقا بدترین شاخصها محسوب می شود. ایجاد اشتغال به عنوان چیزی مولد برای جوانان در بانگی حیاتی است. برنامه های کار برای تعمیرات سیستمهای آب و فاضلاب و قبل از فصل بارانی ماه آوریل... این روند می تواند یک سود مهم کوتاه مدت برای دولت جدید فراهم و به ثبات در بانگی و شهرستانها کمک کند. اهدا کنندگان باید مراقب باشند که نه فقط روی مدیرت اقتصاد کلان که روی اقتصاد روزمره، که در حال ضغیف شدن است، تمرکز کنند. نزدیک به یک سال پس از کودتای ماه مارس که منجر به هرج و مرج شد بحران به سرعت از بانگی به استانهای دیگر منتقل شده است. علاوه بر اینها آنچه ابتدا یک درگیری سیاسی بود به دلیل فقر، حکومت بد، فساد، عذم توسعه و نابرابری در لایه های زشت مذهبی قرار گرفته و حل درگیری و بهبود را مشکل کرده است.

این سومین دولت انتقالی در یک سال است. جدول زمانی برنامه ریزی شده برای انتخابات بعدی غیرواقعی و خطرناک است. مخصوصا که هم اکنون در اختلافات درونی، گروه های مسلح کنترل زمینی و جابجایی های عظیم را بر عهده دارند، خطرات روشنی در عجله برای مشخص کردن تاریخ انتخابات در این کشور وجود دارد. بازیگران منطقه ای و بین المللی باید آماده حمایت از یک انتقال دیگر باشند و دولت انتقالی باید بر آشتی بهبود امنیت و خدمات دولتی موثر تمرکز کند، این ها پایه هایی برای روند انتخابات هستند. به محض اینکه وضعیت امنیتی اجازه دهد، رئیس جمهور جدید باید به استانها سفر کند تا سیگنالی باشد برای عادی سازی کشور و راه اندازی مجدد خدمات دولتی.